یکسالشه .. هرجا میرم حتی برای ده ثانیه باید ببرمش
چه تو اتاق چه تو دسشویی چه اشپزخونه
وگرنه جیغای بدی میزنه و کبود میشه
غذا هم لجبازی میکنه
خوابشم بهم ریختس
اونوقت بقیه میگن بازم بیار بزرگ شن بدردت میخورن
من اصلا کشش ندارم
روانی شدم بقران
تو حسرت خستگی های توام
بچه داری همینطور صبرت زیاد کن
ببرش مهد یکی دوروز ببین چطوره
شاید از تنهایی یه
خدا قوت
ولی هیچوقت ب خاطر حرف بقیه ،ی موجود معصوم رو وارد این دنیا نکن
واقعا مادری کردن ی صبر و حوصله ی بزرگ میخواد
من که کلا بچه نخواستم و نمی‌خوام
میفهمم
یکم‌بزرگتر بشه وابستگیش کمتر میشه
خوابشم درست میشه.
بچه من با کوچکترین صدا بیدار میشد.درک میکنم
خدا صبرت بده میگذره این دوران
دوستم میگه دلم برای یکسالگی بچم با تموم اذیتاش تنگه ولی بچم دیگه یکساله نمیشه
حق داری خسته شی واقعا سخته
نمیتونی هر از گاهی به کسی بسپاری یه استراحت‌کنی؟
بخاطر اینه ک همش پیش خودته و کسی رو جز تو‌نمیبینه ...وابسته شده
خوب واقعا سخته ...من دوتا خرگوش دارم تو مرض روانی شدنم
بچه صدبرابر سخت تره
سلام من دارم دوتا فاصله یک سال نی نی اند حامله هم هستم غصه نخور
از تو بدتر هم هست
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستجدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
