حدودا دو سال پیش تو یه اکیپ مذهبی برای یک‌سری کار فرهنگی و... عضو شدم
اکیپمون مختلط بود، یه تعدادی هم پسر داشتیم که همشون از لحاظ ظاهری و اخلاقی خوب بودن
من کلا به پسر جماعت بها نمی‌دادم و نمیدم اصلا هم تو فاز ازدواج و دوستی و این کوفت و زهرمارا نبودم
یه پسره بینشون بود که من از همون اول زیاد ازش خوشم نمیومد چون خیلی مغرور و بداخلاق به نظر می‌رسید
تا همین ۷_۸ ماه پیش همچنان همین دیدگاه رو راجع بهش داشتم تا...
تا فوت شد
بیشتر میدیدمش تو مراسمات مختلف و...
اونجا متوجه رفتار خوبش با بقیه از جمله آبجی‌های خودم شدم و فهمیدم که بر خلاف چیزی که قبلا ازش دیدم خیلی هم مهربون و خوش اخلاقه
کم کم نظرم بهش جلب شد و از اونجایی که آبجیم خیلی دوستش داشت و مدام تو خونه راجع بهش صحبت می‌کرد منم همش بهش فکر میکردم
یه جورایی ازش خوشم میومد و ذهنم درگیرش شده بود
ولی...🙃
همشو باهم مینوشتی👎
چند شب پیش که دیدمش و آبجیم با ذوق رفت پیشش و بهش سلام کرد رفتارش انقدررر سرد بود که همون موقع فهمیدم یه چیزایی عوض شده
روز بعدش متوجه شدم با یکی از دخترای اکیپمون تو رابطه‌است
از اون موقع که فهمیدم یه مدلی شدم، یه حسی که اصلا دوستش ندارم، دوست ندارم بخاطر کسی که هیچی بینمون نبوده بهم بریزم، دوست ندارم به کسی که هیچ ربطی بهم نداریم اصلا فکر کنم حتی
ولی وقتی میبینمش تو تمام تنم انگار یه درد عجیب میپیچه
خیلی حس بدیه خیلیییییی
حالا خوبه به خواهرت علاقه نداشته وگرنه تا آخر عمر زجر میکشیدی
