دو خانواده باهم ب این نتیجه رسیدن که ی مدت ما بیشتر کنار هم باشیم
شوهرم صبح تا عصر سرکار و گاهی شبها هم میره
یعنی اینجوری نیست ک مدام خونه باشه
ولی خوب چون من خیلی گارد گرفتم ،تصمیم گرفتن ی مدت تمرینی باهم زندگی کنیم
بنظرتون چکار کنم متوجه بشم واقعا میتونیم باهم زندگی کنیم یانه
واقعا تغییر کرده یا ن
حرفاش و رفتاراش صداقت داره یا ن
متوجه نشدم اصلا
نفهمیدم منظورتو
تمرینی باهم زندگی کنید ؟؟؟؟؟
آرامشتو بهم نزن
فایده نداره که
مگه با هم تو یه خونه نیستین؟
بهترین کار
بعدا واستون حرف در نیارن؟
تمرینی زندگی کنید؟ انگار پدرت هرجوری هست دلش میخواد تو طلاق نگیری قدرت تصمیم گیری نداری؟ نمیتونستی بگی این چه تصمیمی هست؟ یعنی چی باهم تمرینی زندگی کنید؟ اگه ازش چیزی ببینی و بخوای جدا شی پسره و خانوادش خیلی راحت میگن پسرمون رفته باهاش زندگی کرده افسرده بوده دختره به خاطر مادرش نتونسته زندگی کنه مشکل از دختره بوده آب از آبم تکون نمیخوره اما تو چی برای ازدواج قشنگ به چشم مطلقه نگات میکنن اگه نمیرفتی زیر یه سقف خیلی فرق میکرد حالا که رفتی تو یه خونه باهاش زندگی کنی دیگه همون بشینی کلا زندگی کنی سنگین تری
چه اشکالی داره بابا ،مگه همه اونایی که تو عقدن پیش هم نمیمونن
حرف پدرتون درسته،خوبه بعد اینهمه دوری مدتی کنارهم باشید ولی صبورتر ومهربان تر وبا گذشت تر،خداهم اینطوری راضی تر،بهم فرصت بدید،نترس،اگه همه راه ها رفتی ونشد،طلاق میگیری، ولی تلاشت بکن که یک روزی به خودت نیای بگی ،ای کاش بهش فرصت داده بودم،این حرفها از زنی داری میشنوی،که هزار برابرتو ،درعقد مشکل داشت،تا پای طلاق رفتم ولی آشتی کردیم،حالا به جایی رسیدیم که بدون هم گریه امون می گیره...
اینجا مشورت نگیر . خودت تنها کسی هستی که میتونی بفهمی . پدرت هم بدخواه جیگر گوشه اش نیست و همین ک پشته زورت نمیکنه کناره خودت تصمیم بگیری یعنی آنقدر دانا و فهمیده هست که نظر الکی نده . به مشورت های اینجا باشه همه باید کات کنن و طلاق بگیرن.
باکره ای یا رابطه داشتی باهاش
