مادر من یه اخلاق خیلی بدی داره، کلا نمیذاره ما مثل آدم از یک مسافرت یا خریدی لذت ببریم. هر چی که می بینه ابراد میگیره و ایراد هایی هم که میگیره ایراد های به جایی نیستن و بیشتر گیر الکی هستن و فقط تفریح رو زهر و کوفتمون میکنه. به طوری که وقتی جایی میرم یا چیزی میخرم اصلا ازش چیزی نمی پرسم و فقط دعا میکنم که ساکت بمونه.
چند روز پیش رفتیم چند تا لباس خریدیم برای خواهرم، اومدیم خونه سلام نکرده بودیم لباسا رو از توی پلاستیک درمیاره نگا میکنه میگه چه قدر زشتن و فلانن، خواهر بدبختم کلی ذوق خرید داشت، بیچاره رفته بود داخل اتاقش رفتم اونجا دلداریش بدم دیدم داره گریه میکنه😭😭
کلا حرف زدنش حالت تیکه و طعنه داره و موقع نظر دادن کلا چیز زیاد مثبتی از دهنش در نمیاد.
مثلا یه بار یه مانتویی برای آبجیم گرفتم این بچه با ذوق این رو می پوشه میره پیش مامانم که مثلا نظر بده چطوره توی تنش میبینه میخنده مسخره میکنه میگه شبیه گدا ها شدی بهت نمیاد نپوش دیگه😐
یا مثلا موقع مسافرت ها (ببخشید یکم بد اگه صحبت میکنم راجب مادرم، به هر حال درد و دل دارم میکنم، قضاوت نکنید) خیلی بد عنقه و برج زهرماره. اینطورم نیست که مسئولیت خاصی روی دوشش باشه. بعد بیشتر از اینکه حرفاش بد باشن، لحنش بده. مثلا با یه دهن کجی بدی میگه این چه آشغالیه بهت انداختن و اینا
اصلا کل ذوقم نابود میشه. آدم دیگه اشتیاقی برای تفریح نداره
