بچم دیوونم کرده تروخدا کمکم کنید

این سن اوج لجبازی شون هست حرف زشت هم حتما از جایی شنیده معنیش که بلده نیست تکرار میکنه 

عادیه گلم..یکم مدارا کنی باعث میشه یه عمر راحت باشی ولی اگه بحث و اینا کمی بچه بزرگ شه عصبی میشه پ.د.ر تو در میاره

بچه بودیم از دست دعوای پدر مادر زندگی نداشتیم 

شب و روز تو خونه درگیری و دعوا بزن بزن ما دیگه کلا خفه خون بودیم 

حالا بزرگ شدیم خودمون خفه ایم باز بچه مون جیغ و داد داره 

پس ما کی باید خیری از زندگی ببینیم 

حسرت یه نفس راحت به دلم موند تو این زندگی لجن

جواب چت جی پی تی:

می‌فهمم چه‌قدر این شرایط برای مادری خسته‌کننده و استرس‌زاست 😔 مخصوصاً وقتی بچه مدام بهونه‌گیری و پرخاشگری می‌کنه. خوشبختانه آزمایش‌هاش سالم بوده، پس مشکل جسمی خاصی وجود نداره. این رفتارها توی سن ۳ تا ۶ سالگی خیلی شایع هست و بیشتر به مرحله‌ی رشدی و نیاز به توجه مربوط میشه. چندتا راهکار کاربردی براتون میگم:

---

🌱 راهکارها:

1. بی‌توجهی به رفتار بد، توجه به رفتار خوب

وقتی دعوا یا فحش میده، تا حد امکان واکنش مستقیم نشون ندین (داد یا دعوا جوابش رو بدتر می‌کنه).

اما به محض اینکه آرام شد یا کار مثبتی کرد، فوری تحسینش کنید: «آفرین پسرم که آروم حرف زدی، خیلی خوشحال شدم.»

2. قانون و مرز مشخص

خیلی کوتاه و محکم بگید: «ما توی خونه داد نمی‌زنیم.»

لازم نیست زیاد توضیح بدید، فقط تکرار کوتاه و ثابت داشته باشید.

3. تخلیه انرژی

بچه‌های پرجنب‌وجوش وقتی فعالیت بدنی کافی ندارن بیشتر بهونه‌گیری می‌کنن.

هر روز حتی نیم‌ساعت بازی پرتحرک مثل توپ بازی، دویدن یا پارک رفتن کمک زیادی می‌کنه.

4. الگوی رفتاری

بچه‌ها دقیقاً رفتار والدین رو کپی می‌کنن. اگه جلوی اون عصبانی نشید و آروم واکنش بدید، کم‌کم یاد می‌گیره.

حتی می‌تونید بازی کنید: وقتی اون داد زد، شما خیلی آهسته و آروم جواب بدید. این تضاد تأثیرگذار میشه.

5. واکنش به فحش

اصلاً نخندید و هیجان نشون ندید، چون فکر می‌کنه جذابه.

خیلی ساده بگید: «این کلمه خوب نیست، من دوست ندارم اینو بشنوم.» و بعد موضوع رو عوض کنید.

6. زمان تنهایی کوتاه (time-out)

اگه خیلی پرخاش کرد، یک جای امن مشخص کنید (مثلاً صندلی یا اتاقش) و برای ۳–۴ دقیقه بذارید تنها باشه. بعد که آروم شد برگرده.

---

✨ در مورد سرکتاب و دعا:

چون آزمایش سالم بوده، مشکلش بیشتر رفتاری و رشدی هست، نه ماورایی. بهتره انرژی و وقتتون رو روی روش‌های تربیتی و صبوری بذارید. البته دعا خوندن برای آرامش دل خودتون خوبه، ولی راه‌حل اصلی، کار تربیتی و رفتاریه.

---

⚠️ چه زمانی نیاز به مشاوره هست؟

اگر این رفتارها خیلی شدید بشه، یا به خودش آسیب بزنه، یا شما حس کنید دیگه واقعاً توان مدیریت ندارید، بهتره با یک روانشناس کودک صحبت کنید. خیلی وقت‌ها فقط با چند جلسه راهنمایی، شرایط خیلی بهتر میشه.

ناشکری نکن قشنگم خب حالا که بچه دار شدی و خواستی ..گناه دارن خودشون که نخواستن بیان

ی بنده خدایی پسرش ۵سالشه فحش میده مادره ذوق میکنه

برادرشو میزنه هیچی بهش نمیگن  ی بند ادای اسپایدرمن و بقیه شخصیتا رو در میاره  اروم قرار نداره مادره رو میزنه غذا نمیخوره  یعنی خیلی رومخه خیلییییییییئ بحدی گاهی تو دلم نفرینش میکنم 

بنظر من بقیه مث‌موم هستش هرجوری بخوای فرم میگیره این رفتارا منشا در خانواده و محیط  داره 

باورت میشه خونشون نمیرم که نیان 

اون پسر بزرگش ۱۴ سالشه مث لنگ در از بس بیخاصیته

ن ادبی ن سلامی ن علیکی 

بقول مادربزرگ من میگفت بچه اب و نونش نده ادبش بده