بچه من دوسال پشت کنکورم
فکر کنم برای هدفم باید بازم بمونم چون اون دوسال صدمو نزاشتم
بعد یجوریم که حالم نرماله بعد یهو خیلی احساس درموندگی میکنم
احساس میکنم هیچی نمیتونه خوشحالم کنه
نه ازدواج نه عاشقی نه گشت گذار هیچی
و انگار تا به هدفم نرسم زندگی بهم حرومه
ولی از یطرف هم احساس میکنم اگر به هدفم برسم هم چیزی دیگ خوشحالم نمیکنه
کسی رو میبینم که بواسطه محیط زندگیشون زودتر آگاه شدن و به چیزایی که میخواستن رسیدن
میدونم همه مشکل دارن .... ولی احساس میکنم خیلی بی کس و تنهام و چیزی خوشحالم نمیکنه و این حس همیشه قراره با من باشه