رسیدم به سنی که میدونم پنهان کردن و نگفتن مشکلاتم به بقیه، درسته مشکلمو حل نمیکنه،
ولی حداقلش اینه که بیشترش نمیکنه و سکوت راه حل بهتریه :))
حداقلش اینه که تو، توی ذهنت فقط با خودت و مشکلت درگیر میشی ؛
نه که ذهنت درگیر زخم زدن ادمایی بشه که یه زمانی فکر میکردی میتونی بهشون تکیه کنی و پناه ببری بهشون.
شاید یه زمانی بفهمی فقط خودتی و خودت،
بفهمی وقتی به یه در بسته میخری،
قرار نیست کسی دستتو بگیره و کمکت کنه و فقط به اسم و در ظاهر در کنارتن.
نمیدونم چی بشه،
فعلا که هرچی دارم تو ذهنم میگردم، کسی رو پیدا نمیکنم که مشکلمو بهش بگم،
کسی رو پیدا نمیکنم بهش پناه ببرم و ازش کمک بخوام و در آشفته ترین حالت ممکنم..🥲
از "۲۵ مرداد ۰۴"
