هرجور که فکر میکنم من واقعا دختر باوجدان و خوبی برای آدما بودم ولی اونا بد تاکردن و خدا هیچکاری نکرد

هرموقع رفتارامو مرور میکنم میبینم مثلا تو خیلی از شرایط میتونستم باوجدانم جلو نرم اصلا کلی بگم هرکاریو بدون فکر هم انجام داده باشم وجدانم توش بیدار بوده. یعنی میتونستم بد کنم حروم بخورم یا واقعا دو به هم زن باشم یا آدما رو جوری اذیت کنم که اذیتم کردن ولی راه خودمو رفتم هرچقدم اذیتم کردن نون خودمو خوردم.خدا شاهده یه سریا بهم بدکردن و گذاشتن جایی کار کنم که درخور من نیست یعنی علم و تجربم بالا نمیره و از زندگی عقبم انداختن و همچنان زور برای بحث و جنجال دارن ولی من همونجایی که گذاشتنم موندم و از این آدما دور شدم بااینکه قلبم شکست بااینکه خیلی اذیتم کردن خداشاهده حتی گاهی نگاه نمیکنم حقوقم چقدره یا چقد از اونا کمتره همینکه بتونم یه لقمه نون حلال بخورم کافیمه ولی اونا همون روزی که بشون حقوق میدن میگن حقوق بعدیو کی میدن