امیدت بخدا باشه ان شاءالله یه دری از رحمت به روت باز میکنه عزیزدلم
میدونم نادیده گرفتن خودتم تو اون زندگی سخته
زن ارزشمنده و قابل احترام ولی چاره چیه وقتی خانواده هم.....
تحمل کن و صبوری و توکل کن بخدا
بنظر خودت وقتی چاره ای نداری و باید بمونی تو اون زندگی نباید یه کارایی کنی تلاش کن حداقل اول حال خودت خوب بشه و بتونی خوب نگهش داری بعد شادی بچه ت و ان شاءالله کم کم هم روبراه شدن رابطه تون
و حتما به اون موسسه روان شناسی زنگ بزن راهکارا خوبی میده