با مامانم دعواش شده بود. حالا مثلا پشیمونه میگه الان همین امشب بریم! خب حداقل سه روز کامل هست سفر. خسته و مریض هم هستن هر دوشون
دو تا بچه دبستانی هستن قشنگ
با بابام که نمیشه حرف زد. به مامانم میگم نرید خسته اید مریض شدید! اخه الان! دو روز دیگه اربعین تمومه میگه نههه بابا گفتههه اخهههه
رو اعصابن. الان تنها راه حل اینه که هیچی نگم بهشون. برن داخل جاده میفهمن عجب غلطی کردن
رفته، برگشته دوباره میخواد بره؟
قسمت
خانما کسی نیست؟
بزلر برن چیکارشون داری سختیش واسه خودشونه
وااای امان از پدرومادر بی عقل همیشه حسرت بچه هایی که والدین عاقل داشتنو میخوردن‌منم‌باید همش مراقبت میکردم پدرم گندی نزنه که زد
دقیقا عین بچه هان
اومدم خونه میبینم مامانم شال کلاه کرده که قراره امشب بریم اربعین!
بهش میگم اخه مادر من نمیرسید امروز ۲۱ ام تموم شد. حتی روند پیاده روی اربعین رو هم نمیدونست. دوباره بابام بیدار شده گفته نه ما میریم مامانم هم هر چی باهاش حرف زدم رو فراموش کرد دوباره وسایل جمع کرد که برن
چه لج در بیارن
حق دارید
بهش بگو بعد از اربعین خلوت تره مادرتو با پرواز بفرسته بره زیارت
