نکند بوی تو را باد به هرجا ببرد🍃
خوش ندارم دل هر رهگذری را ببری🚶🏻♥️
بی تو این شهر برایم قفسی دلگیر است
شعر هم بی تو به بغضی ابدی زنجیر است
آن چنان می فشرد فاصله راه نفسم
که اگر زود، اگر زود بیایی دیر است
رفتنت نقطه پایان خوشی هایم بود
دلم از هر چه و هر کس که بگویی سیر است
سایه ای مانده ز من بی تو که در آینه هم
طرح خاکستری اش گنگ ترین تصویر است
خواب دیدم که برایم غزلی میخواندی
دوستم داری و این خوب ترین تعبیر است
کاش میبودی و با چشم خودت میدیدی
که چگونه نفسم با غم تو درگیر است
تارهای نفسم را به زمان میبافم
که تو شاید برسی، حیف که بی تاثیر است
غیر رویت هر چه بینم نور چشمم کم شود
هر کسی را ره مده ای پرده ی مژگان من
سخت نازک گشت جانم از لطافت های عشق
جان نخواهم دل نخواهم آن من کو! آن من؟
گهی بر درد بی درمان بگریم
گهی بر حال بی سامان بخندم
سعدی
هم از «در» رویگردانم، هم از «دیوار» می‌ترسم!
هم از «آسودگی» سیرم، هم از «آزار» می‌ترسم!
کسی با این تعارض روبرو بوده‌ست غیر از من؟! ؛
که از «دوری» دلم تنگ است و از «دیدار» می‌ترسم!
خودم اصلا نمیدانم چرا چندیست حتی از -
مسیر بین «منزل» تا «محل کار» می‌ترسم!
من از هر شکلی از خالی شدن، خالی شدن‌های -
خیابان، خانه، ماشین، پاکت سیگار می‌ترسم!
من از این شعرهای سرکش‌ام مثل خدایی که -
به دست بندگان خود شود انکار، می‌ترسم!
«کمی» من را بخواه،اما برای «مدتی بسیار»
که من از هرکه می‌خواهد مرا «بسیار» می‌ترسم!
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
46 ثانیه پیش
46 ثانیه پیش
46 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
