پس دوباره تلاش کن وقتی دوسش نداری بدون عذاب وجدان
چون ببین من عاشق پیرا پزشکی بودم براش دشت کنکور هم موندم ولی کنکور زبان دادم و الان معلم زبانم حدود یکسال هست آخرین کنکورم 403 بود کلا فارغ 402 بودم!!!
الان معلمم و ب شدت راضی ام از رشتم ادبیات انگلیسی میخونم
ببین اینو گفتم ک بفهمی بعضی وقتا رها کردن واقعا می ارزه
اخه من یکم دیر به خودم اومدم هرچی ترم بالاتر اومدم بیشتر ب این پی بردم ک بازار کار خرابه و هیچ اینده ای توی ایران واسش نیست.اگر همون ترم دو و سه میفهمیدم انصراف میدادم ولی الان ک کلا 3 ترم مونده حیفه مجبورم تمومش کنم
اخه میدونی من احترامی ک بقیه قراره بهم بذارن حس میکنم با توجه ب شغلمه و فکر میکنم ک کسی ک کارش توی بیمارستانه و در ارتباط با جون مردمه مردم واسش احترام بیشتری قائلن تا یکی ک ژنتیک خونده و توی ازمایشگاهه
مامایی زیاد بازار کاری نداره ها تا جایی که من میدونم
پرستاری خوبه خیلی جاها هم میتونی کار کنی الان تو بیمارستان اینجوریه که پرستار حتی جای ماما هم میتونه بیاد چون پرستارای ایران خیلی علمی و عملی خوب بلدن شغلشونو
ببین هرچی علاقت باشه قابل احترامه ولی فکرت اشتباهه احترام وقتی برات ایجاد میشه که اعتماد به نفس بالایی داشته باشی و بدونی با هرکس چجوری رفتار کنی و به بقیه هم ی خط بدی که ارزشت رو حفظ کنن و بقیه تو رو برای خودت بخوان ن شغلت، البته شغل اگه از روی علاقه و با مهارت باشه خودش اعتماد به نفس میاره و احترام که اونم باید مدیریت کنی تا بقیه رو ی وقت ناراحت نکنی.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
58 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
