آیه ۵۳ سوره زمر به صراحت می‌فرماید: «قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» که به معنای «ای بندگان من که در حق خود اسراف کرده‌اید، از رحمت خدا ناامید نشوید، زیرا خداوند همه گناهان را می‌آمرزد، چرا که او بسیار آمرزنده و مهربان است.»
علاوه بر این، آیه دیگری در سوره نساء (آیه 64) نیز به پذیرش توبه اشاره دارد: «وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِیُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِیمًا» که به این معناست که اگر گناهکاران نزد پیامبر بیایند و از خداوند طلب بخشش کنند و پیامبر هم برای آنها طلب مغفرت کند، خداوند را توبه‌پذیر و مهربان خواهند یافت.
بنابراین، هیچ گناهی نیست که با توبه واقعی بخشیده نشود.
