من یک زن سی و چهار ساله میخوام به فردی که زیر ۳۰ هست، چیزی بگم:
خداوند خیلی منتظر ماست... تنها کسی هست که میتونیم عاشقانه برا رسیدن بهش گام برداریم و در جواب کوچک ترین گام ما، گام های بزرگی برامون برمیداره
پس سعی کن همیشه با خدا باشی بخصوص داخل هیاهوی زمانی که داریم زندگی میکنیم
نمیدونم چه تصوری از خدا داری و یا چه تصوراتی برات ساختن؛ ولی اینو هم به آنچه که به خدا اعتقاد داری اضافه کن. چیزی که خود خداوند به حضرت داوود فرمودن: «ای داود! اگر رویگردانان از من میدانستند که چگونه انتظار آنها را میکشم و شوق بازگشتشان را دارم، بدون شک از شوق آمدن بهسوی من جان میدادند و بندبند وجودشان از محبّت من از هم میگسست.»
خیلی جمله پرمعنی و پر محتوایی هست که محبت خداوند به بندگانش رو نشون داده
و یه چیز دیگه که دو دارم بهت بگم اینه که: داخل این مسیر زندگی، یه دوست همیشگی انتخاب کن و چقد خوب که این دوست و یار همیشگی تو، حضرت زهرا باشه... باهاش حرف بزن دردودل کن، هر روز صبح ک بیدار میشی باهاش سلام کن.... داخل کمدت یه کاغذ بچسبون که روش نام مبارک حضرت زهرا باشه و هر روز ک در کمدت رو باز کنی، نام دوستت رو میبینی..... من میتونم با تمام وجودم قسم بخورم که حضرت زهرا رو در کنار خودت میفهمی اگه اینجور بودی