همه مخصوصا خانومای مجرد همه چیز درد داره عزیزان انقدر مقایسه نکنید...تا وقتی مجردی ممکنه مثلا به دوستت که توو رابطه هست و مشخصه پارتنرش دوسش داره حسرت بخوری که چرا من ندارم؟یا ازدواج کنه با خودت بگی کاش منم بتونم تشکیل خانواده بدم و از این فکرا حداقل خودم که این فکرا رو داشتم.
یکی بیاد توو زندگیت خودم خداروشکر واقعا یه پسر خیلی خوب وارد زندگیم شد که می تونم بگم واقعا عاشقمه ۳ سال هست از آشناییمون میگذره ولی رفتاراش همه رو می پسندم اما بازم ما دعوا داشتیم دلخوری داشتیم اینکه یه زمان هایی نتونیم همدیگرو درک کنیم و...حتی گاهی هر دو دوست داشتیم تنها باشیم به شخصه خودم بیشتر این اتفاق میفتاد که نخوام باهاش ارتباط داشته باشم
رابطه مون جدی تر شد و الان نامزدیم یک ماه دیگه هم عروسیمه باید علاوه بر خودش با خانواده اش هم بتونم کنار بیام و خودم رو نگه دارم و تمرکزم رو حفظ کنم.
اینارو گفتم که یکی مثل من از دور به نظر دوستام خیلی خوش شانسم و هیچ مشکلی ندارم نه منم دردای خودم رو دارم
اما...