دخترم امسال میره اول. از روزی که دنیا اومد کاملا خونه نشین شدم. قبل از دنیا اومدنش دانشگاه و بیرون و اینا میرفتم هیچ مشکلی نداشت شوهرم با بیرون رفتنم. اما بعد بچه دیگه خونه نشین شدم خودم.
بچه که دوسه ساله شد گفتم خب یکم از آب و گل در اومد. میرم بیرون ، باشگاه پارک... همچنین که این تصمیم رو گرفتم فهمیدم حامله‌ام.
خلاصه دومی دنیا اومد و باز خونه نشین شدم. حالا دومی سه سالشه. روزای فرد دخترمو میبرم ژیمناستیک. روزای زوج خودم میرم باشگاه. یعنی کلا عصرا خونه نیستم.
ژیمناستیک که میبرم، کوچیکه رو هم میبرم اونجا جای بازی داره. میمونم تا کلاس دخترم تموم بشه برمیگردیم.
اما باشگاه خودم نه. میزارمشون پیش شوهرم و میرم.
حالا شوهرم چند روووزه سر ناسازگاری گذاشته.
اینقدر اذیتم میکنه.
که یکی تو رو از توی کوچه ها جمع کنه
ول می‌کنی با بچه هات میری
فلان بهمان... حتی دری وری و فحش هم بهم میگه.
حالا جالبش اینه یه ریال پولم ازش نمی‌گیرم.
چندساله خودم تو خونه کار ترجمه انجام میدم صفر تا صد حقوقمم می‌گرفت. یک ماهه نصفشو خودم برداشتم برا کلاس بچه و باشگاه خودم.
بچه‌ها رضایت شوهر شرطه میدونم...
ولی آخه میشه من تا آخر عمرم خونه نشین باشم؟
شما باشید چکار میکنید؟
