دارم به زندگی بعد طلاق فکر میکنم

شما درست میگی سخته خیلی هم سخته چون زن نیاز به محبت همسرش داره.اما این دوستمون بچه کوچیک داره وحامی هم نداره.نمیت نه فعلا جایی بذاره وشاغل بشه.اما ت  خونه خودش که بمونه حداقل اینه که اگر بچش به وسایل خونه دست بزنه یا شلوغ کاری کنه یا حتی خودش تا هرموقع که دوست داره بخوابه یا کار انجام بده یا نده کسی کاری نداره اما متاسفانه بعضی خانواده ها دخترشون که برگرده دیگه به راحتی قبل پذیراشون نیستن.ایشون هم میتونه دیگه محبت نکنه وکاملا خنثی باشه با همسرشون.تا زمانی که بچه بزرگتر بشه وایشون هم پس اندازی داشته باشن باید تحمل کنن.متاسفانه اکثر ما خانما بعد ازدواج نه خونه شوهر خونمونه نه خونه پدر.باید خودمون مراقب خودمون باشیم‌.تا اونجایی که میتونید پس انداز کنید پول برای خانمها امنیت میاره.

متاسفانه فقط هنر تولید مثل دارن بدون اینکه به آیند ه بچه ها فکر کنن.خصوصا دختر که باید خیلی مراقبشون باشی که با کی ازدواج میکنن.بعد ازدواج اذیتشون نکنن.تا جایی که بتونن باید حامی باشن.عزیزم حالا شما هم مادری.شاید همسرت به فکر آرامش بچتون نباشه اما شما باید مراقبش باشین چون پای این بچه هارو ما به این دنیا باز کردیم ورها کردنشون ظلم وخودخواهیه.من هم توی زندگیم مشکلات زیادی داشتم ولی به عشق بچم تحمل کردم چون توی خونه خودش راحت تره.منتی هم سرش ندارم چون با عشق تحمل کردم.شماهم میتونی عزیزم ان شاالله موفق باشی

خوبه