گفتم دیگ حق نداری تلویزیون ببینی گوشی بازی کنی
چندین بار بهش تذکر دادم فوق العاده ول خرجه خیلی ولخرج یعنی طوری خرید میکنه که طرف میلیاردره نمیکنه
صبح باید خرید کنه ظهر باید خرید کنه عصر باید خرید کنه راه ب راه میره هر چی دلش میخواد میخره من چند روز پیش دعواش کردم قانع شد از من نمی‌خواد حالا گیر داده به باباش از باباش میگیره میخره منم نخواستم به باباش بگم که بگه همش در حال غر زدنی باباش که رفت قشنگ اتمام حجت کردم باهاش رفت تو تختش
انگار نباید دلم براش بسوزه هفت سالشه
بچه هفت ساله چه خرجی جز خوراکی و اسباب بازی داره خب
کمه؟
از عید تا الان فقط ۲۵تومن داد ماشین شارژی
۶تومن داد اسکیت
هرروز ی اسباب بازی جدید بعضی وقتا خورد خوراکیش در روز به سیصد چهارصد میرسه
هر چیزی حد و حدودی داره
من بخاطر بارداریم نمی‌خوام زیاد جنگ اعصاب کنم اینم سو استفاده میکنه
باباش هم صبح میره شب میاد بی‌خبر از همه جا
فک نکن بزرگ میشه درست میشه الان داری اینجوری عادتش میدی به هیچ وجه نزار عادت کنه به خرید محکم بگو خرید هفته ای یکبار تا فلان مقدار
راهکار مشاور بود و خوب بود
باید این مبحث مدیریت بشه اگر نه ممکنه با وسایل خونه و چیزهایی ک براش میخرید کسب و کار رله بندازه😁
بعد تلویزیون چ ربطی ب خرید داره ...؟
انلایت خرید میکنه؟
یه سوال
خودت ولخرجی یا پدرش؟ چون قطعا یک الگویی داره...
از اول نباید زیاد میذاشتی بره مغازه و عادت کنه
الانم دیر نیست براش یه قانون بزار که روزی یه بار بیشتر نباید چیزی بخره
شاید تنهاست و از تنهایی این کارارو میکنه اگه میتونی یه کلاس ورزشی یا چیزی که دوست داره ثبت نام کن سرگرم میشه
جلو اون خرید نکنید
گفتم یک الگویی داره ک اینطوری شده
به نظرم احساس میکنه جایگاهش تو خطره و دومی بیاد دیگه چیزی برای این باقی نمیمونه ... حق داره اینم نوعی حسادت و نگرانی هست....پس لازم نیست هرچی میخرید برای دومی اولی بفهمهدر مورد مخارج و گرونی پوشک و بیمارستان و... جلوی پسرتون نگید
