چیا در زبان کردی یعنی کوه
پسوند کُو، هم معنای شباهت را می‌رساند هم به وجهی از محبوبیت و کوچک بودن توام اشاره دارد. پسوند تصغیر و تحبیب اصطلاحا. تقریبا مشابه پسوند ک در فارسی مثل ماهک که می‌شود ماه کوچک. پس چیاکۆ یعنی کوهسار کوچک و دوست‌داشتنی
آبیدر کوه محبوب سنندجی‌هاست، شهر در دامنه‌اش و در پناهش بنا شده، یک کوه نمادین است مثل دماوند، مثل سبلان، مثل آرارات،...
کودکی و نوجوانی من در سنندج گذشت، در زیر سایه آبیدر، و خوب می‌دانم که عشق مردم این شهر به ئاویەر چقدر عمیق و ماندگار است.
دارم فکر می‌کنم وقتی پدر و مادرت بیست و چهار سال پیش در ششم مرداد ۱۳۸۰ اسمت را چیاکۆ گذاشتند تصورش را می‌کردند که در ششم مرداد ۱۴۰۴ جان جوانت فدای خاموش کردن آتشی خواهد شد که به جان آبیدر افتاده بود؟ که در مراسم تدفینت با اشک و گریه و هم‌نوا با صدها نفر که به مشایعت پیکرت آمده بودند برایت تولدت مبارک بخوانند؟
