یه دختر دوسال و هشت ماهه دارم
واقعا صبرشو دارم ولی حوصله از صبح تا شب بازی کردن رو نه
خیلی تنهاست
دلم میخواد برم تو کار دومی حداقل یسال و نیم دیگه بشن دوتا همسرم میگه فعلا شرایطشو نداریم بذارش آبان
دیگه نهایت حامله بشم با دخترم بازی های نشستنی بیشتر میکنم
یا آروم‌میذارم دنبالش
ولی حداقل میدونم یسال و نیم دیگه یه بچه چهاردست و پا هست تو خونه بدوان دنبال هم
دست خدا به همراهت الان خورده میشی
اتفاقا کار خوبی میکنی که به فکر دومی هستی.
تفاوت سنی هرچقدر کمتر باشه، دوتاشون همبازی خوبی برای هم میشن.
.
منم میخام شوهرم نمیخاد .. منتها شوهرم کلا نه میگه میگه همین یکی بسه
الان با حاملگی و شیر دادن بدنت ضعیفه و بعدش مگه بیکاری
تنهایی واقعا خوب نیست
الان که بزرگ شدم عمیقا دلم خواهر برادر میخواد
دوتا با این فاصله خیلی خوبه.
کارتون هم کمتر میشه باهم بازی میکنن .
بیخیال اتفاقا همسرت خوب کاری میکنه که قبول نمیکنه ب جای بچه دوم واسه خودت وقت بزار به خودت برس
فاصلشون کم دخترت الان تو سن مالکیت دوست داره همه چیز برای خودش باشه مخصوصا پدر و مادرش الان بیاری امکان اینکه حسادت کنه زیاده
اتفاقا شوهر منم نمیخواس ولی راضیش کردم
الان بچهام 4ساله و 4ماهه هستن
اگر تا نظر مخالف میدن هزار تا حرف بیجا نمیزنید و به قول خودتون نمیخورید ادمو.فقط ذوق اینو داری فلان مدت بچه چهار دست و پا بره تو خونت.تا ابان سه ماه میشه چرا صبر نمیکنی.انقد عجله برا چیه
تو این شرایط چجوری میتونین به بچه ی دوم فکر کنین واقعا
