✍گفتند "دنیای فردا، دنیای گفتمان‌هاست نه موشک‌ها" .
و بعد گفتمانشان را به گفتگو تبدیل کردند و گفتگویشان ما را به جنگ کشاند.
با لبخند نشستند، با امتیاز دادن دل بستند، اما حاصلش چه شد؟
پایگاه‌ها را زدند، مراکز حیاتی را هدف گرفتند، فرماندهان‌مان را شهید کردند. و باز هم، تنها چیزی که دشمن را عقب زد، موشک بود نه مذاکره.
اساساً اگر آن روز لبخند نزدیم و موشک ساختیم، حالا همین مذاکره هم نبود.
حالا همان‌ها که با دیپلماسی مذاکره و لبخند راه جنگ را هموار کردند، ما را به جنگ‌طلبی متهم می‌کنند.
و امروز عیان شد که صلح پایدار هم از دل غرش موشک بیرون می‌آید، نه از لبخندهای مضطرب.
دنیای فردا؟ دنیای بازدارندگی است، نه رویاهای کودکانه‌ی گفتمان ها و گفتگوها.
و آن‌که اقتدار ندارد، نه در گفتن حقی دارد، نه در شنیدن عزتی.
