اگه دو هفته خونتون نباشین و تو این دوهفته شوهرتون

میشه لطفاً بگین چه طور برخورد کنم که حالم خوب شده و از این بابت ناراحت نشم...خواهرم امروز پرسید وای شوهرت اصلا زنگ نمیزنه بگه برگرد؟؟؟من ناراحت شدم از این سوالش

دقیقا خودش همینو میگه ...میگه من دارم احترام می‌زارم بهت ...بهت استرس نمی‌دم فشار روانی بهت وارد نمیکنم ...دلم نمیاد دعوت کنم.....راستش خانوادم تاثیر منفی رو رابطمون گذاشتن و مقصر خودم بودم که اجازه دادم و مسیر رو براشون باز کردم  البته که خانواده ی اون هم وحشتناک بودن از این لحاظ.....ولی من الان فهمیدم اشتباه کردم نباید اتفاقا بین خودمون رو به خانوادم میگفتم .....مثلا اگه من الان همین مشکلی که اینجا بیان کردم رو به مامانم با خواهرم با بابام میگفتم اونا ازش یه کوه می‌ساختند و من رو بیشتر حساس می‌کردن و بقول معروف من رو میپختن که واکنش بدتر نشون بدم......از روی دوست داشتنشون هست و از روی غرور ......ولیکن دیگه نمیخام این اشتباه رو بکنم 

من الان تقریبا یکسال ازدواج کردم و از همون روز اول همه چیز رو میگفتم مثل یه دختر احمق....همه چیز رو و این باعث شد حتی بین همسرم و خانوادم فاصله بیوفته.....بابام همیشه اطمینان بهم میداد که سر چند وقته طلاقتو میگیرم هیچ وقت نگران نباش چون بابام خودش دکترای حقوق داره و وکیل هست...حتی سر کوچکترین مسأله هیچ وقت خانوادم بهم نگفتن نه کوتاه بیا بساز و همیشه حامیم بودن و من دلم قرص بود و همین دل قرضی و محکمی و اطمینان خاطر باعث شد از شوهرم حساب نبرم و هیچ ترسی از بهم پاشیدگی زندگی نداشته باشم ....ولی الان تقریبا یک ماهه متوجه شدم که من چقدر احمقم و چقدر اشتباه کردم

ممنون عزیزم واقعا با حرفاتون آروم شدم ...نه منم پشت دستم و بعد از یکسال ازدواج داغ میکنم دیگه هرگز از ناراحتی و اتفاقات بین خودم و شوهرم به کسی نگم....هرچند که تمام باعث و بانیش خواهرانش هستن که من هرگز نمیبخشمشون