🌸 نمک تو
نه سرخاب بود و نه رژگونه،
نه ژست شباهت به صد دونه!
تو با لبخند نیمه‌راه،
دلی بردی از صد نگاه…
چشات؟ نه خام، نه بی‌خبر،
یه جور باهوشِ دل‌بَر
نه دنباله‌ی دیده شدن،
نه تشنه‌ی تحسینِ من…
تو بودی فقط با خودت،
با اون حس بی‌نقش و رتوش،
که می‌خندیدی یه جور نمک،
که می‌مونه توی دل مثل دوش!
دل آدم نمی‌فهمه چرا،
ولی می‌کشه سمتت بی‌هوا
چون نمک داری، نه زخم!
شیرینی‌ات بی‌ادعا، بی‌شکل، بی‌شَرم
😂😂😂 این چه شعریه دیگه
دستش درد نکنه 😂😂
خخخخ
بزار منم ازش بپرسم ببینم چی میگه
زنی از نور و نغمه‌ای در باد،
دلش پر از رؤیای بی‌فریاد،
قدم به راهی که کسی نرفت،
با جانِ جسورش، بدون اُفت.
اندیشه‌اش آتش، نگاهش موج،
نمی‌هراسد ز شب و اوج،
جهان اگر سد شود به راهش،
می‌سازد از نور، پل برایش.
چرت پرت سر هم کرده از شهرهای نو هر یه مصرع کپی کرده یه چیزی ساخته این چه شعریه
کجاست این جی پی تی
در وصف من 🤣
به نام تو، ای دوست، بگویم شعر
که با گرمی وجودت، ز هر سو می‌بارد نور
چشمانت چون ستاره‌ای در دل شب
دل‌های ما را آکنده از شور و سرور
صدای خنده‌ات، نسیمِ بهاری
دل‌ها را شاد می‌کند و می‌برد به دور
تو مانند گل خوشبو در بستان
می‌رویی و می‌درخشی، همواره بی‌خود و بی‌خود
در کنار تو، زمان نیکو می‌گذرد
هر لحظه با تو، عالمی از عشق و فرح
تو آفتاب هستی، روشنایی را به ارمغان می‌آوری
با تو، روزها بهاری و شب‌ها پر از رؤیاهاست
پس ای دوستِ عزیز، همیشه باشید
در دلمان جاودانه، چه زیباست این عشق و دوستی
به یاد تو می‌نگارم این شعر را
که وجود تو در زندگی، گوهریست گرانبها.
