با این وضعیت گرونی و برق و آب
نداشتن امنیت و نداشتن امید و انگیزه
روشن نشدن تکلیف ج ن گ و غیره و غیره
بازم بچه دار شدن فکر می‌کنید؟
من تو دوراهی خیلی بزرگیم واقعا نمیدونم چیکار کنم
بچم تو راهه و واقعا نگران آیندشم
فکر جای خود انتقالم ، روز ۳
واقعن سخت شده ولی خب شرایط همیشه همینه اگ بخپای بخاطر این چیزا بچه دار نشی ک نمیشه اونجوری باید جداشی
بچه سوم رو زایمان کردم
خدا خودش کمک کنه
منم همش تردید دارم برای بچه دوم
من باردارم بدجور فکرم بهم ریخته
تو شرایط بدتر از اینا هم آدما بچه میارن چون به خود بچه فکر نمیکنن به خودشون فکر میکنن که بچه داشته باشن الان یه کاربر رو دیدم واقعا وضعش از هر لحاظ بده بچه هم داشت میگفت باز باردارم اصلا فکر به اون بچه هم میکنن که میخواد بیاد تو فقر و فلاکت و بیماری والدین زجر بکشه؟ نه
میترسم عاقبتمون عین غزه بشه
مگه قراه جنگ بشه؟
جدا بشیم که چیکار کنیم ؟
باور میکنی دیگه هیچ امیدی نداریم ؟
خیلی همو دوس داریم قرارمون این بود که شهریور اقدام کنیم براش برنامه ریزی کردیم همسرم خیلی ذوقشو داشت
ولی بعد از جنگ دیگه هیچ انگیزه ای نداریم نه من نه اون
من قبل جنگ باردار شدم و الان رفتم تو چهار ماه نمیتونم دروغ بگم روزی صدبار به این چیزا فکر میکنم که کار خوبی کردم تو این گرونی و وضعیت یانه ولی ازونورم میبینم سنمون داشت می‌رفت بالا شاید بعداً به مشکل می‌خوردیم من سی سالمه شوهرم سی و چهار و اینکه من تنبلی تخمدان خفیف داشتم که ترسیدم با گذشت زمان بدتر شه و شیش سال عقد کردیم و قشنگ اختلافامون حل شده و بهترین موقعیت بود و تلاشمون میکنیم بتونیم زندگی خوبی براش درست کنیم البته برادر شوهرم مجرد و ایران نیست گفته همه جور کمک می‌کنه و اگه من موافق باشم در آینده بچم می‌بره پیش خودش که البته منو شوهرم مخالفیم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
