*قبلش تاپیک‌های قبلی عشق به خود رو بخونید و بعد بیاید سراغ این تاپیک
حالا می‌خوایم برگردیم به اصل خودمون و ارزشمند بودن خودمون رو بپذیریم و عشق و شفقت رو به خودمون هدیه بدیم. این‌جا نیاز به ۴تا ابزار داریم که با کمک این چهارتا بتونیم خودمون رو قبول کنیم و ارزشمند ببینیم.
۱. خود شفقتی یا خود مهربانی: با خودتون مهربون باشید مهربون رفتار کنید مهربون حرف بزنید و درمورد خودتون مهربون فکر کنید. اشتباه می‌کنید؟ اشکال نداره مگه میشه انسان اشتباه نکنه؟ ما از دیگران می‌تونیم بپذیریم که اشتباه می‌کنن و کامل نیستن ولی چرا اینو برای خودمون نمی‌تونیم بپذیریم؟ ما اشتباه می‌کنیم ولی آدم بد و بی‌ارزشی نیستیم. صرفا با اطلاعاتی که اون زمان داشتیم تصمیمی رو گرفتیم یا کاری رو کردیم که الان با اطلاعات جدیدتری که در اختیارمون هست فکر می‌کنیم که غلطه. بپذیریم که انسان اشتباه می‌کنه و کاملا عادیه قرار نیست با اشتباهاتت خودت رو سرزنش کنی اصل خودت رو زیر سوال ببری با خودت بد حرف بزنی بد رفتار کنی درمورد خودت فکرای بد داشته‌باشی هی به خودت بگی بی‌عرضه، بدردنخور، ببین همه به همه جا رسیدن ولی تو نه، ببین باز گند زدی... نه همین‌جا متوقف شو. تو انسانی و اشتباه کردی ولی ادم بدی نیستی صرفا فقط چون ربات نیستی اشتباه می‌کنی. حالا شاید بگی خب اگر این‌جوری با خودم رفتار کنم که همیشه گند می‌زنم به زندگیم و می‌گم اشکال نداره بعدشم زندگیم خراب میشه. شما کی تا حالا با تنبیه کردن چیزی رو عوض کردی و بهترش کردی؟ به یاد بیار وقتایی که رژیم گرفتی ولی بعد از چندروز ناهار خوشمزه داشتید و تو از رژیمت خارج شدی و بعدش بجای این که بگی نوش جونم لذت بردم دوباره برمیگردم به رژیم، گفتی که اه خاک بر سرت هیچ‌وقت اراده نداشتی بیا گند زدی دوباره. نتیجه‌ش چی شد؟ کلا رهاش کردی برای مدت طولانی. با تنبیه کسی کار درست رو انجا نداده. دلیل کارهات باید از روی عشق باشه. رژیم می‌گیری که سلامتیت بیشتر شه و اگر از رژیمت برای یه وعده خارج شدی چون انسانی و بعدش خیلی راحت می‌تونی برگردی به رژیمت چون خودت رو دوست داری و ترجیح می‌دی اکثر وقت‌ها غذای خوب به بدنت برسونی.
۲. خود ارزشمندی: بدون قید و شرط به ارزش خودت آگاه باش. همیشه فکر می‌کنی حتما باید یه چیز بیرونی باشه که تو حس ارزشمندی کنی. مثلا فلان مصاحبه کاری رو قبول شی، فلان رشته رو بخونی، فلان شوهر رو بکنی، فلان هیکل و قیافه رو داشته باشی تا حس کنی ارزشمندی. فکر کن همه‌ی اینا رو از دست بدی باز حس ارزشمندی داری؟ ولی خود ارزشمندی یعنی همینی که الان هستی رو ارزشمند بدونی.
۳. پذیرش خود: همینی که هستی رو بپذیر با تمام نقص‌هات، با تمام زشتی‌ها و اشتباهاتت. بپذیرش. دوستش نداری؟ اشکال نداره فقط بپذیرش. بپذیر که این زندگیته، این ظاهرته، این خانواده‌ته، این رابطه‌ی بدردنخورته و الان اینی. همین رو بپذیر. خودت رو دوست نداری الان؟ بپذیرش. بپذیر که الان خودت رو دوست نداری. خودت رو مجبور به دوست داشتن نکن. این پروسه کاملا پله‌پله‌ای هست و یهویی نمی‌تونی بگی خودم رو دوست دارم. اصلا قبلش باید بپذیری که نداری که بتونی بری به سمتی که خودت رو دوست داری. تو الان اگه ندونی کجای زندگی هستی چجوری میدونی از کدوم مسیر باید بری به سمت چیزی که می‌خوای؟ اول می‌پذیری که خودت رو دوست نداری و بعد که متوجه این قضیه شدی می‌گی حالا چیکار می‌تونم براش بکنم که تغییرش بدم. اصلا مهم نیست چیزی که الان هستی رو دوست داری یا نه فقط باید ببینیش، بهش آگاه شی و بپذیریش. نمی‌تونی با واقعیت بجنگی چون می‌بازی. کسی که همین الان هستی رو که نمی‌تونی تغییر بدی ولی با فهمیدنش می‌تونی کسی که قراره در آینده باشی رو تغییر بدی. این‌جا هم دوتا آپشن داری یا بپذیری و قبول کنی یا هم عذاب بکشی و خودتو گول بزنی.
۴. خودکارآمدی: یعنی این که به توانایی خودت باور داری و میدونی در آینده هر اتفاقی بیوفته تو لحظه بهترین تصمیم اون لحظه رو خواهی گرفت. لازم نیست الان نگران باشی این تصمیمی که می‌گیرم در آینده چی میشه اگر فلان شد چیکار کنم چون هرچی در آینده اتفاق افتاد تو این قابلیت رو داری که همون موقع بهترین تصمیم رو براش بگیری. و همه این هوش و قابلیت رو دارن فقط شک دارن همین و مثل عشق به خود نیاز نیست بدستش بیارن فقط کافیه قبولش کنن که این توانایی رو دارن. اصلا تو الان یه تصمیمی گرفتی با اطلاعاتی که الان داری ولی یکسال بعد می‌فهمی نه شرایط اون‌جوری که می‌خواستی پیش نرفته پس دوباره با اطااعات جدیدتری که داری دوباره یه تصمیم دیگه می‌گیری. شاید بگی خب این‌جوری که تصمیمام غلط در میاد. تو قراره بهترین تصمیم الان رو بگیری با همین اطلاعاتی که الان داری و همین شرایطی که الان داری اگر در آینده غلط در اومد خب بازم یه تصمیم دیگه با توجه به شرایط جدید می‌گیری. و از همه مهم‌تر مگه تا الان هرچی تصمیم گرفتی و چندین ماه هی گفتی اگه نشه چی؟ اگه فلان شه چی؟ اگه بیسان شه چی؟ مگه این نگرانی‌هات باعث شدن تصمیم غلطت به تصمیم درست تبدیل شه؟ نه. پس به خودت اعتماد کن و بذار رها باشی که بتونی بهتر تصمیم بگیری برای همین الان نه واسه آینده.
توی این مسیر افکار میان و میرن دیگه. ولی تنها کاری که باید بکنید اینه که بهشون بی‌توجه باشید. نه تلاش کنید اونا رو از بین ببرید نه حذفشون کنید. فقط بی‌توجه باشید. این فکر میاد تو ذهنتون که شما بدردنخورید؟ می‌تونید توی این فکر غرق نشید و بهش بگید اوکی ولی من نمی‌پذیرم ازت. و عبور کنید. ذهن کارش تولید فکر هست شما نمی‌تونید جلوش رو بگیرید شما فقط می‌تونید تصمیم بگیرید به کدوم فکر بیشتر توجه کنید و به کدوم فکر کمتر.
