عزیزم جدا از مزاح که کردم راهی بجز این ندارن که خودت به این حس دامن نزنی باید فکرش از روش پرت کنی و تو بهرش نری من خودم سال ها تنها و دور از خانواده زندگی کردم ولی بازم به تنهایی عادت نکردم تقریباً هفته ای یکبار گریه میکنم براشون ولی درکل بهش که فکر نکنی اوکی میشه