بچها لطفا کمک (ترجیحا بچه های زیر بیست سال بیایین کمک)

چرا فک میکنید همیشه مامانا باید فدا شن خداروشکر رفته با حال خوب برمی‌گردن 

عادی رفتار کن و بهش بگو دلتنگش بودی و جاش خالی بود

بغلش کن قربون صدقش برو اما گریه زاری زیاد نکن و استرس بهش نده

خیلی عادی رفتار کن.

یکم سرد باش. گرم نگیر

این براش بدترین تنبیه هست که ببینه بی تفاوت هستی بهش

زیر ۲۰ نیستم ولی حق داری عصبانی باشی یعنی چی تمام راه های ارتباطیشو بسته خب ی گوشی قدیمی ای چیزی میگرفت که سیم کارتشو بذاره اونتو بتونه باهاتون ارتباط داشته باشه

من خودمم به سرم میزنه بعضی اوقات که کلا گوشیمو خاموش کنم ولی میگم پس بقیه چی تازه من نه ازدواج کردم نه بچه دارم 

به هرحال نگران میشن

ولی توهم سعی کن شرایطو بسنجی

مادرت به خاطر تراپی رفته حتما خیلی مشکلش حاد بوده

فدای سرت اینبار رو نادید بگیر

زیر ۲۰ نیستم

ولی به این فکر کن مادرت بیماری سختی داشته و برای درمان شدن نیاز داشته اینکار و بکنه

حاضر بودی پیشت میموند و درمان نمیشد؟ باهاش بد رفتار نکن چون میگی برای تراپی رفته، الان شاید روحیه ش ضعیف باشه و نیاز به محبت شما داشته باشه

فقط دلتنگیتو بروز بده بغلش کن کنارش باش

نمیدونم چند سالته، ولی مادرت این همه سال کنارت بوده، قبول کن ک حق داشته بعد از گذاشتن کل جوونیش برای شما، چند ماهی رو ب خودش اختصاص بده

و اینکه از کجا میدونی برای ایشون سخت نبوده؟ همیشه مادر ها بچه هاشون رو بیشتر دوست دارن، حتما ایشون هم کلی بهش فشار اومده ولی ببین چقدر شرایطش بد بوده که مجبور بوده دوری شما رو تحمل کنه

با این همه هر حسی که داری حق داری، برای یه دختر نوجوون سخته این چیزا رو تحمل کنه

امیدوارم مادرتون کامل خوب شده باشه و زندگی تون ازین به بعد روز به روز گرم تر بشه

نهههه 

گفتم ندید بگیر اینبارو چون به خاطر تراپی رفته ی شهر دیگه حتما خیلی حاد بوده شاید حتی بستری شده بوده که گوشیش خاموش بوده

زیر۲۰نیستم ولی چون مادر من همین شرایط رو داشت بهت میگم

اونموقع۱۷سالم بود خیلی دلتنگش میشدم همش گریه میکردی وقتی اومد آنقدر گریه کردم و بغلش کردم که هیچی از عصبانیتم نموند

نه چرا عصبانی مگه بچم خوشحال میشم که حالش بهتر شده

نه فداتشم تو هم بچه نیسی 17 سالته قطعا خودت هم این موقعیت برات پیش اومده که یه روز حوصله هیچکس و نداشته باشی و بخوای تنها باشی مامانت هم الان همین حس و داره