حالم خوب نیست تو رو خدا خواهرانه منو راهنمایی کنید همتون. ۶ ساله تو رابطه ی اشتباهی ام . خانوادم کاملا مخالفن و جواب رد دادن به خواستگاری طرف از من و سه ساله راضی نشدن و باتوجه به شرایط خونه و شناختی که خودم دارم راضی نمیشن. رابطه ما مجازی بود در کل حضوری فقط سه بار همو دیدیم. من بعد از اون همه جنگیدن و آبروریزی و دعوا به این نتیجه رسیدم که اره مناسب هم نیستیم طرف آدم بدی نیست اما بهم نمیخوریم سه ساله میخوام کات کنم هربار نمیزارع یا گریه میکنه یا جوری حرف میزنه که واقعا عذاب وجدان میگیرم و دام میسوزه 😭 از یک طرف خودم زندگی سختی دارم میگذرونم و همه جوره تحت فشارم . این تابستون واقعا تصمیم نهایی رو گرفتم که کات کنم الان اومده میگه دوماه دیگ فرصت بده تا بیام دوباره خواستگاری البته میدونم ک نمیتونه چون خانواده من اجازه خواستگاری نمیدن و خودمم دیگ سرد شدم و نمیخوام ازدواج کنم باهاش چون مجازی بود بعد ۴ سال ب اون شناخت عمیق رسیدم. ( ۲۰ ساعت فاصله داریم ، ۴ سال کوچیکتره ۲۲ سالشه، فرهنگ خیلیییی متفاوت، و از لحاظ چهره و ظاهری هم کاملا خانواده متفاوتن ، شغل ندارع و دیپلمه، کل سرمایه هم ۵۰ میلیون فقط داره) که اینا برا خانوادم مهم بودن .
یه تجربه بگم بهت. الان که دارم اینجا می نویسم کاملاً رایگان، ولی نمی دونم تا کی رایگان بمونه. من خودم و پسرم بدون هیچ هزینه ای یه نوبت ویزیت آنلاین کاملاً رایگان از متخصص گرفتیم و دقیق تمام مشکلات بدنمون رو برامون آنالیز کردن. من مشکل زانو و گردن درد داشتم که به کمر فشار آورده بود و پسرم هم پای ضربدری و قوزپشتی داشت که خدا رو شکر حل شد.
اگه نمیخوای واقعا، کات کنبا گریه و دلسوزی که نمیشه رابطه رو ادامه داد. این ادمی که نمیشه باهاش منطقی ...
هرچقدر بهش میگم دارم عذاب میکشم تو این بلاتکلیفی بیا مثل دوتا آدم عاقل تموم کنیم نه تو اذیت شی ن من .میاد پست عاشقانه میفرسته که من تا آخر ولت نمیکنم . خب هیچ کاری هم البته از دستش برنمیاد . و ته رابطه ب معنای واقعی پوووچه. مشکل منم ک احساساتی ام و نسبت بهش عذاب وجدان میگیرم و دام میسوزه. پدرم اعتیاد داره اون از ی طرف شب و روزمه رو سیاه کرده این از ی طرف