بچه ها لطفا کامل بخونیدش:)
یا باید بمیرم (جدی ام)
یا امسال دیگه از این خونه برم و راهی جز دانشگاه نیست خواهشا قضاوت نکنین فقط خودتونو بزارین تو شرایط من و بگین چیکار کنم بهتره
یه ساله پشتم ولی انقدر حالم تو این خونه بده و شکنجه میشم که درس که هیچی اینکه زنده میمونم خیلی هنر کردم تا اینجا...(مشکلات خوانوادگی شدید دارم) حالا بعد از هزاربار در رفتن از دست افسردگی و هزار جور جریانات مختلف که سرتونو درد نیارم گفتنش دردیو دوا نمیکنه... یه کورسوی نور تو قلبم کاشتم و میخوام به زندگی وصل شم
هدفم خیلی بزرگه برا همین نمیتونم عمرمو تلف کنم باید زودتر جمو جور کنم و هیچ کاری هنوز نکردم امسال باید میرفتم دانشگاه ولی بازم نذاشتن انقدر عذابم دادن و اذیتم کردن نمیگم همش تقصیرع اوناس و خونه و خونواده ولی نتونستم دووم بیارم و دوباره مثه پارسال درگیر حال بدمو تاثیر زندگی مزخرفم شدم خلاصه که برا رشته های تاپی که میدونم لایقشون بودم ولی نشد الان شانسی ندارم(منه خاک بر سر مثلا نیزهوشان بودم) خلاصه اینارو گفتم بدونید شرایط چیه ولی اینو بگم که رسما دارم خفه میشم خیلی بعیده یه سال دیگه ام بتونم تحمل کنم ولی بازم اگه مجبور باشم میمونم
حالا بین دانشگاه پیام نور یا دولتی بدون کنکور(رشته های پایین) و پشت موندن به نظرتون چیکار کنم؟
