تنها جایی که برای بچه نیست و بچه رو نمیبریم میشه گفت مهموناییه که از روی احترام فامیل اونم هر چند ماه یه بار میریم هر جا میرم بیرون از خونه یا برای بچه ست یا با بچه ست
نمیدونم درک میکنید یا نه حسرت یه بیرون رفتن بدون دغدغه با دوستام یا با همسرم دوتایی مونده برام واقعا فقط شبای تولدمون اونم همیشه نه و سالگرد ازدواج دوتایی جشن میگیریم 🫠
مادر بودن خیلی خوب و قشنگه اما ادم واقعا دلش برای قبل مادر بودن تنگ میشه گاهی
اره همه ی ما این حس هارو تجربه کردیم
نه اصلا ماها انسانیم
چقدر خوب میشد این فرهنگ جا میوفتاد ک مادرها هم گاهی نیاز دارن تو خودشون باشم خلوت کنن کاش پرستار گرفتن عادی بود مثلا در هفته چند ساعت بچه رو بده پرستار مطمئن خودت برو خرید یا ی کتاب بخون یا فیلم ببین
اونوقت ذهن روح ارومتری داشتیم و درست می‌تونستیم بچه رو تربیت کنیم
خب پیش خاتوادت یا خانواده همسرت نیستی گاهی بچه رو بذاری اونجا
به بچه هم خوش میگذره
من یکی دو بار پرستار گرفتم خواهرشوهر بی وجدانم هنوز داره راجبش تو فامیل زجه میزنه باورت میشه؟ این بچه رو نیاورده خودش بزرگ کنه اورده بندازه زیر دست پرستار و …
کلا زنا به جای علیه هم بودن بهتره حالا که درد هم و میفهمیم پشت هم باشیم
یه روز بزار خونه مامانت روحت ازین خستگیا پاک شه
چرا هستن اما خب من بیشتر برای کارای ضروری کمک میگیرم راستش همین الانم همسرم بچه رو روزی سه چهار ساعت میبره با خودش بیرون اما این روزی سه چهار ساعت و من چون دور کار هستم کارام و انجام میدم و تایمی هم بمونه خرید و کارای خونه میشه
چند سال دیگه بچت بزرگتر میشه دلت واسه این روزات تنگ میشه
ما زنا هم آدمیم دیگه
خسته میشیم
کم میاریم
افسرده میشیم
ولی مشکل اینجاست که همیشه زنها علیه زنها هستن
من زایمان کرده بودم حالم بد بود
شوهرم اومد کنارم دلداریم بده
مادرشوهرم گفت ماهم زاییدییم دیگه
