خانواده همسرت خوبن برادر شوهرت هم خوبه بچه هم زیر دست عموش بزرگ بشه بهتره تا زیر دست غریبه ک تمایلی هم بهش نداره
توهم جوونی نشستن ب خاطر ی بچه تو اوج جوونی خیلی سخته
همه اینا را هم خودت میدونی فقط الان تخت بار روانی سنگینی هستی
با مادر شوهرت و برادر شوهرت صحبت کن و بگو تحت فشار روانی زیادی هستی سوگ وار هستی و شاید دو س سال زمان لازم باشه
همون خونه خودت کنار بچه ات بمون و ب زندگی عادی ادامه بده تا گذر زمان خودش همه چیز را بهت نشون بده
ممکنه برادر شوهرت جاشو تو دلت بازکنه
ممکنه پسره خودشمنصرف بشه
و هزاران اتفاق دیگه فعلا فقط زمان بده همین