بعضی نظرات اینجا، واقعا آسیب زا هستند. بعضی وقت ها شاید این حس سراغ آدم بیاد که شاید نیت اوون افراد صدمه زندن هست، شاید هم از روی ناراحتی هست. مثلا:
1. خانمی گفته بود تازه ازدواج کردم، همسرم خیلی بهم محبت می کنه. نظرات:
یه وقت بهش محبت نکنی ها، پر رو میشه
اصلا محلش نزار تا ارزشت بالا بره
صدات کرد بگو خسته ام
چرا کسی باید جواب خوبی رو با بدی بده و انتظار داشته باشه نتیجه ی خوب بگیره.
2. خانمی گفته بودم همسرم دستش تنگه چیزایی که می خوام رو نمی تونه بخره. نظرات:
انقدر دعوا درست کن تا بلاخره کم بیاره
کارتش رو بگیر، بدون حساب و کتاب همینطوری خرج کن، خودش مجبور میشه کار دوم پیدا کنه
زنی که خرج نداره؛ ارج نداره. باید همیشه یه خرجی داشته باشی که بهش فشار بیاد
سنگین خرید کن تا تلاش بیشتری کنه، مگه مرد بجز تلاش کردن بدرد چیز دیگه ای میخوره. بره تا شب سر کار دوم تا چیزی که می خوای بخره.
زندگی مشترک درک متقابل هست. وقتی همسری به ما می گه دستش تنگ هست، چرا بایستی به جای درک و همکاری، بریم اوون طرف زمین ما هم بشیم مشکل دوم و فشاری که روش هست رو بیشتر کنیم. مثل این می مونه که خانمی بگه سرم درد می کنه، بعد آقا بجای اینکه مراعاتش کنه و توی خونه کمکش کنه، با خودش بگه نه این فیلم جدیدش عه اگر بهش کمک کنم، از فردا همین کار رو می کنه. بذار باهاش دعوا کنم که سرت هم درد می کنه به من چه، ناهار رو چیکار می کنی؟
اینطوری میشه زندگی کرد؟ این تبدیل کردن زندگی به میدون جنگ هست.
3. خانمی گفته بود با خواستگارش رفته بودند بیرون. پرسیده بودند چیکار کنند بهتر هست. نظرات:
یه چیز خیلی گرون سفارش بده، ببین خسیس هست یا نه.
جاهای گرون رو انتخاب کن که عادت کنه از فردا خسیس نشه.
بهش بگو برام گل بخر، ببین گل چه قیمتی می خره.
بهترین حالت این هست که آدم وقتی سر قرار میره، خودش باشه، نقش بازی نکنه. ولی این هزینه هایی که ایجاد میشه، از جیب کسی خرج میشه که قرار هست همسرتون باشه. یعنی پول زندگی آینده خودتون هست. مثلا اگر توی 3 هفته، 10 میلیون تومن بیرون غذا خوریم. یعنی 10 تومن از پولی که می تونست برای حلقه یا مراسم عروسی یا کادو برای خودتون یا یک وسیله برای خونه خرج بشه، خرج شد. ما با دشمن خودمون طرف نیستیم. خسیس بودن رو هم با این چیزا نمیشه خوب تشخیص داد. از طرف دیگه همین مسئله از طرف آقایون هم، به همدیگه، مطرح میشه. میگن ببین دختره چه قدر اهل ریخت و پاش هست. اگر روز اول خرج زیادی دستت گذاشت، آدم ساختن زندگی نیست، همش به فکر خودش هست. هر جفت این صحبت ها فقط زندگی ما رو به هم می زنه. آدم باید خودش باشه و نقش بازی نکنه.
این که ما تجربه بدی از زندگی خودمون داریم، نباید دلیل بشه که زندگی بقیه رو هم به هم بزنیم. اگر یک راه حل برای ما جواب داده، لزوما برای کسی دیگری ممکن هست جواب نده. شاید هم در ظاهر خوب جواب داده، مثلا همسر ما کوتاه اوومده ولی بیشتر ناراحت شده. کافی هست راهی که در نظر داریم رو بررسی کنیم. اگر آزار دادن طرف مقابل ما در اوون دیده میشه، راه حل خوبی نیست. خوبی رو باید با خوبی جواب داد و بدی رو باید با خوبی جواب داد، مگر نه هیچوقت جنگ پایان نداره. این که ما از همسرمون ناراحت هستیم، دلیل خوبی نیست که تمام افراد جنس مخالف رو بد تصور کنیم و این تصور رو به بقیه القا کنیم. فردا ممکنه مشکل ما توی زندگی برطرف بشه، اما مشکلی که با حرف های ما توی زندگی دیگری ایجاد کردیم ممکنه برطرف نشه.
