واقعا آدمیزاد فراموشکاره
شانس آوردی واقعا
من خودم سنتی ازدواج کردم ولی شوهرمو شب خواستگاری خیلی پسندیدم و چشممو رو همه ی بدیهاشون بستم هرچی خانواده مخالفت کردن گفتن بدردمون نمیخوره گوشم بدهکار نبود مرغم یه پا داشت با خانوادش ۶ سال تو یه ساختمون نشستم یعنی تمام ۶ سال سفرمون یکی بود هیچی از زندگی مشترک نفهمیدم خیلی اذیت شدم بعدن گفتم چه غلطی کردم کاش به حرف خانواده گوش میدادم
الان یه سه سالی هست مستقل شدم گاهی وقتا با خودم میگم ارزشش رو داشت واقعا ؟؟۶ سال از روزایی که با قشنگی باید میگذشت با گریه و نفرت گذروندم من همین الانم با اینکه نسبتازندگیم مستقل شده و شوهرمم اخلاقش بهتر شده ولی فک میکنم تلخی اون روزا هنوز باهامه
دقیقا میدونم چی میگی، آدم یه بار زندگی میکنه یه بار عروس میشه سالای اول زندگیت تلخ گذشته ولی خب خداروشکر که الان مستقلین ازین به بعد خوش بگذرون به گذشته فکر نکن... اونا واقعا خانواده سختی بودن، به شدت پولدار بودن ولی مسافرت دسته جمعی میرفتن اسکان فرهنگیان فامیلو میگرفتن همه تو یه کلاس 😶 حالا پسره اینارو برامن تعریف کرده بود و من نمیفهمیدم. مامانم یه بار رفت تحقیق دید اینا تو یه خونن و بعد که اومدن رو یه سری حرفا و رفتار خانوادش پاشو کرد تو یه کفش که نه
دقیقا
خدا بهت رحم کرده
یعنی اینو فقط کسی میفهمه که زندگیش با خانواده شوهر یه جا باشه
باور کن من شوهرم اینقدر بی اختیار بود اجازه من و شوهرم دست اونا بود
من رسما ۳ تا شوهر داشتم مادرشوهر پدر شوهر دست آخر شوهر
