میفهمم حستو چون واقعا دوسش داشتی
ولی خب اون دبگه دستش از دنیا کوتاهه شاید اگه الان میشد باهاش حرف بزنی یه جوری ارتباط بگیری میگفت که توام زندگیتو کنی حتی بدون اون
پس عذاب وجدان نگیر به خودت باز فرصت بده
اگه باز زمان نیاز داری صبر کن بیشتر که کنار بیای بعد کسیو جایگزین کنی خب چون تا ابد تنها نمیشه بمونی که ادم بالاخره سنش یه روزی بالاتر میره همدم میخاد🥲فعلا کار اینا کن که حداقل ذهنت کمتر بره تو گذشته سرکار میری؟