بچه ها من ۱۷ سالمه تا پنج سالگی تو پرورشگاه بودم مثل اینکه یک سالم بوده مامانم وقتی از بابام طلاق میگیره من رو میزاره پرورشگاه من اینا رو از مسئول پرورشگاهمون شنیدم بعد تو پنج سالگیم یه خانم و آقایی که الان والدینم محسوب میشن من رو به سرپرستی میگیرن هر کاری بگین واسم کردن و من از اعماق وجودم دوسشون دارم ولی هر شب یه فکری مثل خوره میفته به جونم که باید بابا و مامان واقعیم رو پیدا کنم از یه طرفم دلم نمیخواد ذهنم درگیرش بشه چون امسال کنکوری هستم یه بار پیش والدینم حرفش پیش اومد گفتم که میخوام بابا و مامانم رو ببینم خیلی جاخوردن و ناراحت شدن و بحث رو عوض کردن الان من واقعا چیکار کنم دنبال ماجرارو بگیرم و مامان بابام رو پیدا کنم یا کلا بیخیالش بشم؟🥲
میخواستم باور کنم
نشد متأسفانه 😂
عزیزم حواست بذار روی درس و کنکورت به خودت بگو بعد کنکور
والدین واقعی کسانی هستن که بیشتر بتو توجه کردن
فعلا درست و آینده خودت مهم تره
یکم بزرگ تر شو بعد برو سراغشون حقته بدونی
ولی الان وقتش نیست
الهی اتفاقی افتاده جدیدا ؟
ببین طبیعیه حست ولی به فکرت بی توجهی کرد هر وقت دیدی اومد این فکر سراغت خودتو مشغول کن
برو درس بخون یا موزیک گوش بده
نذار ذهنت درگیر کنه کم کم کمرنگ میشه برات بشین با خودت حرف بزن بگو اقا امسال درس دارم بعداا به خودت قول بده بعد کنکور. قانع کن خودتو سخته می‌دونم :)
ولی تو قوی تر از این حرفاییی
یهو میری پیدا می‌کنی هوایی میشی یا بدتر یه مشکل میخوری
گویند از حضرت‌امیرالمؤمنین(ع) منقول است هرگاه مشکلی مرا پیش آمد این کلمات بر سه پاره کاغذ می‌نوشتم و در آب روان می‌انداختم. آن مشکل حل می‌شد و کلمات این است.
(هُوَ الحافِظُ وَ الْکافِیُ وَحْدَهُ)
اینو بنویس خدا کمک کن از سرت بپره
اتفاق خاصی که نه ولی از وقتی به والدین الانم گفتم که میخوام پیداشون کنم ناراحت شدن و سرد برخورد میکنن و این واقعا به من برخورد و لجم گرفته یعنی میگم من این حق رو ندارم؟🥲
مرسی از حرفایی که زدی❤ سعی میکنم این یه سالم یه جوری تحمل کنم ولی بعد کنکور حتما میرم دنبالشون
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
