وقتی سنم کم بود و میدیم دوستام و همسنام دارن نامزد میکنن به خودم میگفتم چرا کسی سمت من نمیاد چرا من حتی ی پیشنهاد ساده هم ندارم
وقتی با تراپیست یا دوستام حرف میزدم میگفتن هنوز واست زوده نگران نباش پیش میاد با بالا رفتن سن من میدیدم خیلی دارن ازدواج میکنن و باز هم کسی سمت من نمیاد
وقتی شد ۲۳ سالم اینجا خیلی حرف میزدم میگفتن نگران مباش صبر کن سنی نداری برو سرکار این کارو کن اون کارو کن
تا اینکه تو سن ۲۴ سالگی ی آدم اومد سراغم اصلا اوکی نبود بعد اون ۴ نفر دیگ اومدن همشون دنبال رابطه و یکی از یکی بدتر
الان شده ۲۸ سالم دوستام و هم سنام ک بچه های ۵_۶ ساله دارن
جوری شده ک دخترای ۸ سال کوچکتر از منم دارن ازدواج میکنن
نمیدونم کجای زندگی و اشتباه رفتم نمیدونم چه گناهی کردم ک انقد باید اذیت شم
الان با شرایط خوب کاری و زندگیم بازم هیچ خواستگار یا پیشنهاد جدی ندارم
آدمایی هم ک میان جدی نیستن میان واسه لذت و خوشگذرونی خودشون البته تعدادشون هم زیاد نیس
نمیدونم چیکار کنم آدم از ی جایی دیگ میبره دیگ خسته میشه
الانم شرایط زندگی و کارم بخم ریختس 😔
