شایدم من فکر میکردم در یک سطحیم. تحصیلات در ی سطح. قیافه تا حدی در یک حد. وضع مالی توی خونه پدری من خیلی بالاتر ولی فرهنگ استفاده اونا بالاتر، افکار و اندیشه هامون در ی حد بود . کلا ی جور برابر. اما اما بعد از ازدواج انقدر خانواده حمایتش کردن انقدر از همه لحاظ ِهم خودشو هم بچه ها شو حمایت کردن ک شوهری ک همه میگفتن اهمیت ب زنش نمیده حالا خام شده و اون زن تقریبا ب هر چی خواسته رسیده، برعکس من ک انقدر خانواده پشتم رو خالی کردن ک همسر من ک در مقابل شوهر اون فرشته بود کاری برام نکرده یعنی چطور بگم اونا خانوادش حتی شوهرشم رو حمایت مالی و ،، کردن ، ن ک پول بهش بدن نه ایده بهش میدن ، میخام بگم خانواده خیلی مهمه ،خانواده من فقط به وظایف دختر ( اونم ب ناحق) فک میکنن به حقوقش فک نمیکنن.
دقیقا درکت میکنم
دوست عزیزم فکر میکنم شما نقش خودتون رو فراموش کردین و ضعف های خودتون رو گردن خانواده می اندازید
درکت میکنم تقریبا شانس و خانواده همه چیز
تا خانوادت اوکی نباشن شوهر هم خوب نمیشه
ن عزیزم اینکه میگم در یک سطحیم حتی طرز رفتارمون هوشمون هم یک سطح هست، عزیزم مثلا منی ک بچم همیشه تو تنهایی میسوزه منم باهاش جزغاله میشم طبیعی هست ک بچه من رشد شخصیتیش بسیار کمتر از بچه اون باشه ک هزار تا خاله و دایی دلسوز داره، من الان در مورد سهم خانوادم گفتم البته چیزی نگفتم ای کاش میشد همه چیز رو میگفت اونوقت شاید ساعت ها توی تاپیکم می موندی و با حسرت مثل داستان دخترک کبریت فروش دلت برام میسوخت
حتما صحبتات درسته منم قبول دارم که نقش خانواده پررنگه ،اما عزیزم اگه تمرکزت رو روی خودتون بزاری متوجه میشی که تغییر مثبت چقدر زودتر اتفاق می افته ،اگه با همسرت مساله داری با یه زوج درمانگر صحبت کن. اگه حال خودت خوب نیست یه تراپیست cbt کار میتونه کمکتون کنه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
44 ثانیه پیش
45 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
