منم همین بودم
شب تولدم چون دستش خالی بود هیچی ازش نخواستم
بعدشم جبران نکرد
حالا واسه تولد داداشش گوشی خریده واسش
من ده ساله ازدواج کردم هی قناعت کردم حتی خودم کنارش رفتم سر کار کمکش
اخرش میگه نیاز ببینم میدم به خانوادم اگر نیاز داشته باشن تو منطقی نیستی میگی به کسی که کمک میخواد کمک نکنیم
بعد از اونور منم بخوام خرجی کنن جلومو نمیگیره اما خودم دلم نمیاد خرج کنم
بعد مامانش تز اونور نیره ابرو تتو میکنه سفر هتل مشهد میره چند بار کربلا نیره بعد که مول کم اورد اه و ناله میکنه شوهرم قهرمان نجاتشون میشه
در اخرم که ادم بده منم
بجز پوشاک من چندساله ورزش میکنم
همیشه برای خرید مکمل ، رفتن به فلان باشگاه و وقت گذروندن با دوستام مراعات جیبش رو میکردم
ولی الان دیگه نه باشگاهی که دلم بخواد میرم بدون نگاه کردن به شهریه
مکمل های مورد نیاز بدنمو میخرم
با دوستام کافه ، سینما و ... میرم
قبلا این موردها رو تا حد امکان من کرده بودم حتی بعضیاشم حذف کرده بودم
