من ۴۲ سالم شد تا فهمیدم
۱. پیش هیچکس دردودل نکن حتی خواهرت ( حتی اگه صمیمی ترین فرد زندگیت باشه چون میره به دیگران یا حداقل به مادرت میگه)
۲. هیچکسو نصیحت نکن ( بعدا میگن از رو حسادت حرف زد)
۳. وقتی دونفر تو خانواده باهم به مشکل برخوردن هیچ وقت پادرمیانی نکن( میگن اومد بینمون رو خراب کنه و خبرچینی کنه)
۴ زیاد خونه اونا نرو ( اگه بخوانت سراغتو میگیرن زیاد آویزونش نشو
۵. به هیچکس اعتماد نکن حتی مادرت ( چون یه روزی طرف یکی عزیزتر از تو رو میگیره و تنهایی بدی رو حس میکنی)
۶. به هیچکس کمک نکن مگه اینکه ازت درخواست کمک کنه
۷. هیچوقت درباره اینکه چی دارین و قراره چی بخرین چیزی نگو( هرچی کمتر ازت بدونن بیشتر هواتو دارن و بهت احترام میذارن)
۸. اگه روزی خیلی پولدارشدی بدون که تنهاییهات بیشتر میشه خودتو واسش اماده کن( چون حسودا زیادن طاقت دیدن موفقیتتان رو ندارن)
۹. هیچ وقت درباره درس و هنر و موفقیتهای خودت و بچه هات به هیچکس هیچی نگو بذار آینده مشخص کنه چقدر باهوش و با استعدادین ( چون اگه بنا به دلایلی به چیزی که میخواین نرسید بدجور سرکوفت میزنن)
۱۰. زیاد مردمو تحویل نگیر زیاد شوخی نکن مهربون نباش به دردودلاشون گوش نده ( حداعتدال رو رعایت کن ) وگرنه تو رو کوچیک میبینن آدمی که همیشه در دسترسه رو بی ارزش میدونن
۱۱. تو مهمونیا و جشن و ... زیاد کار نکن چون تو رو به چشم کلفت میبینن
من همه اینا رو رعایت نکرده بودم به همه کمک کردم مهربون بودم هوای همه رو داشتم از نظر مالی کمک به همه کردم بدون چشم داشت همیشه تو زندگیشون عصای دستشون بودم ولی بعد سالها شد وظیفه ام و احترامم پیش اونا کمتر شد الان مدتیه از همه فاصله گرفتم اوایل بهم توپیدن ولی حالا حواسشون هست که یهو بهم بی احترامی نکنن ( ولی دیگه چه فایده تنهای تنها شدم)