خانوما
من تو خونواده اي بزرگ شدم ك از 12ماه سال 13 ماهشو مامان بابام قهر بودن البته مشكل از پدرم بود تا جدا شدن.الان تقريبا 11ساله ك ديگه دعوا ناريم توخونمون به اون صورت.حالا مشكلات كوچيك بين مادر و فرزند هيچي ولي به قهر طولاني مدت نميكشه.الان رفتار من تاثيرگرفته از اون موقع.نميدونم شايدم خودم اين فكرو ميكنم ك تاثير اون موقع هستش.ولي همسرم مرد آروميه.به دلم راه مياد راحت ميتونم بگم عاشقمه خونواده خوبي هم داره اون به كنر.مشكل از منه ك سر كوچيكترين مسايل ناراحت ميشم وقهر ميكنم.خيلي وقتا البته بفهمم مقصر خودمم پا پيش ميذارم وآشتي ميكنم ولي قهر كردنم زياده ك خودم خسته شذم بنده خدا همسرم ك ديگه حرفي نميزنه.كسي هست راهكار بده چيكار كنم انقدر دل نازك نباشم
