متاسفانه از یه نفری خوشم اومده ( وقتی تو یه جمعی هست مدام چشمم روشه، باهاش حرف میزنم قلبم گرومپ گرومپ بلند می نه ، پاهام میلرزه، همیشه فکرم دور و برشه، تو حرف زدن حتی اگه ینفر حواسش بهم باشه می‌فهمه چقدر دنبال خبر از اون طرفم یا مدام ازش حرف میزنم)
اما خب مشکلی که هست به هیچ عنوان از نظر عقلی این فرد معیار و ملاک هامو نداره( بیشتر از جهت اعتقادی که اولین اولویتمه)
و کلا بهتره بهش فکر نکنم، چون هی ریشه دار تر میشه و گذاشتن کنارش سخت تر
از طرفی هم باهاش زیاد روبرو میشم
میترسم یا جلوی خودش یا دوستام سوتی بدی بدم( یا با حرفام یا نگاهم)
مدام تو ذهنم ازش بد میگم تا منفور بشه از چشمم بیوفته ولی تا میبینمش همه چی پوچ میشم میرن هوا
یه کمکی به من بیچاره بکنید🥴
کسی این مدلی برای پیش اومده؟چطور
گذاشته کنار؟
