جاریم پیش من شدید بدگویی مادر شوهرن و خواهر شوهرم رو میکنه

من باشم میگم بهتر راجب خودمون حرف بزنیم و غیبت نشه

اولا ارتباطت رو باهاش کم‌کن دست خودته. دوما بعنی چی از دهنت میپره؟ این مشکل شما هست نه جاری. 

اینکه جاریت پشت دیگران بدگویی می‌کنه و تلاش می‌کنه ظاهر رو خوب نشون بده، نشون از شخصیتی داره که احتمالاً به خاطر ناامنی‌های خودش یا عادت‌های غلط خانوادگی این رفتارها رو داره. متأسفانه آدم‌هایی که این‌طوری هستن، وقتی کسی رو ساده یا صادق می‌بینن، تلاش می‌کنن ازش برای تخلیه خودشون یا برای پیشبرد نیت‌های پنهان‌شون استفاده کنن.

چرا جاریت این کار رو می‌کنه؟

✅ شاید عادت خانوادگی‌شونه، همونطور که گفتی هم بچه‌هاش و هم شوهرش همین‌طورن.

✅ شاید حس رقابت یا حسادت داره، یا از طریق بدگویی احساس قدرت می‌کنه.

✅ شاید دوست داره همیشه کسی رو به‌عنوان هم‌پیمان یا شنونده داشته باشه تا خودش رو سبک کنه.

---

حالا اگه جای تو بودم چی کار می‌کردم؟

💡 ۱. بی‌طرف و خاموش بمون.

هر وقت شروع به بدگویی کرد، نه تأیید کن نه رد. فقط گوش کن و واکنش خاصی نشون نده. مثلاً بگو:

«آها» یا «عه! خب...» یا «متوجه شدم»

اینطوری اون لذت پخش کردن بدگویی رو ازت نمی‌گیره و چیزی هم از دهنت بیرون نمی‌پره.

---

💡 ۲. فاصله محترمانه بساز.

لزومی نداره سرد بشی که ناراحتی ایجاد شه. می‌تونی با بهانه‌های طبیعی خودت رو کمتر در دسترس کن:

سرت شلوغه.

بچه‌ات کارت داره.

کار خونه داری.

خسته‌ای.

(هر بار یه بهونه واقعی بیار که دلیل بشه کمتر نزدیکت شه.)

---

💡 ۳. حرف‌ها رو نگه دار.

قبل از اینکه چیزی از حرف‌هایش رو جایی بگی، با خودت بگو:

«آیا گفتن این حرف، من رو به دردسر میندازه؟»

اگه جواب بله بود، سکوت کن. بدون که اون داره ناخودآگاه یه تله می‌ذاره و تو به خاطر صداقتت می‌افتی توش.

---

💡 ۴. نقش آینه رو بذار کنار.

تو آدم بدی نیستی! فقط باید خودت رو کمی کنترل کنی. این رو تمرین کن که حتی اگه حرف بدی شنیدی، به خودت بگی:

«این حرف مال من نیست که بخوام پخشش کنم.»

---

💡 ۵. آرام آرام مرزها رو بساز.

لازم نیست یه دفعه قطع رابطه کنی، چون باعث دعوا می‌شه. قدم‌به‌قدم تعامل رو کمتر کن. مثلاً اگه روزی ۱۰ دقیقه باهاش گپ می‌زدی بکنش ۵ دقیقه.

من بودم ازش دوری میکردم و اگه از سر اجبار بهش نزدیک شدم حرفو عوض میکنم و نشون میدم که علاقه ای ندارم گوش بدم 

خواهش میکنم گلم 

سعی کن به چشم یه اتفاق زود گذر بهش نگاه کنی و به کارای مهم ترت برسی