هرچی بزرگتر میشم تنهاییم وسیع تر میشه
اگر کلیپ باحالی و ببینم کسی و ندارم واسش ارسال کنم
تو لحظه هایی که پر از ذوقم یا ناراحتیم کسی و ندارم باهاش درمیون بزارم
جز پدر و مادرم کسی حس دوست داشته شدن بهم القا نکرده
منکر این نمیشم که روزهایی بوده که دورم خیلی شلوغ بوده و ابراز محبت بهم میشده
اما تو این برهه از زندگیم بشدت تنهام
به زور خودمو مجبور میکنم که تنهایی و دوست داشته باشم،که قوی باشم الکی به بقیه میگم آره من به تنهایی عادت کردم
اما نکردم...
دوست پیدا کن
بیا باهم دوست شیم
قوی باش
چون تنهایی با هر دختری دوست و با هر پسری وارد رابطه نشو
بعضی عشق ها و دوستی ها تورو تنها تر میکنن
بجاش وارد جامعه شو با ادمای مختلف اشنا شو
نه اصلا همچین آدمی نیستم،وگرنه توی فضای مجازی به راحتی میشه افراد فیک یا دوست پیدا کرد
اما ازینکه بخوام افراد جدید به زندگیم راه بدم و وقت بزارم که نشون بدم چجور آدمیم یا طرفم چجور آدمیه واقعا از حوصلم خارجه
تو یه دوگانگی گیر افتادم هم تنهایی و میخوام هم نه
از شما که پنهون نیست...رفیقای خودمو میخوام...که اوناهم نارفیق از آب درومدن...
