عزیزم گفتی بیام تو تاپیکت نظر بدم ...
به نظر من اگه قیافشو دوست نداری همیشه تا ابد اذیت خواهی شد این حرفارو فراموش کن که میگن قیافه تکراری میشه...
قیافه تکراری میشه درسته ولی قیافه ای که مورد پذیرشت نیست تا ابد گوشه ی دلت غم میزاره و غم داشتن تو این قضیه برای زن فرسایش میاره یعنی دست خودت نیست گیرای الکی میدی درست رفتار نمی کنی ارتباطاتت خدشه دار میشه گاهی حتی حس می کنی چون با کسی ازدواج کردی که قیافش رو نپسندی پس اون باید کلاشم بندازه هوا که شما بش بله گفتی !
همین باعث میشه توقعاتت غیر منطقی تغییر کنه
و رابطه رو کلا بپاشونه چون مرد هم این حس رو خواهد فهمید و حتی زده خواهد شد
فقط به این فکر کن دوست داری پارتنرت هم حس شمارو داشته باشه؟
یعنی بگه باش بم خوش میگذره اما قیافش برام ایده آل نیست!
ببین چه حس بدیه ...اونم همینطوره
ببین عزیزم من نمیگم همسرت باید خوش قیافه باشه یا شبیه فلان بازیگر یا کراش...اون میتونه خیلی خیلی معمولی باشه حتی قدکوتاه باشه یا هر ویژگی ای که از طرف عوام بد دید میشه اما باید ذوق قیافشو کنی باید دلت غنج بره وقتی میبینیش باید حس کنی چقدر دلت می خواد دوستات با هم ببینتتون...
البته ما قطعا مواردی هم داریم که اینطوری نبوده باشه یعنی طرف قیافه پسرو نپسندیده اما بعداً عاشقش شده بعد از ازدواج...
ولی این موارد حالت استثنا داره و شانسیه ریسک داره
باید ببینی به ریسکش می ارزه یا نه! اونقدر خوبی های دیگش برات پررنگ هست که اگه این اتفاقم نیفتاد(هیچوقت قیافش برات عادی نشد و همیشه ناراحت این موضوع بودی...)
بازم بخاطر بقیه خوبیاش تو طول زندگی حالتو خوب نگه داره و بگی ارزششو داشت!