من موافق ازدواج زود هنگامم(مثلا ۱۹ تا ۲۲ اینا از نظر من زود هنگامه) و در صورتی ک به اینده، درس و شغلت لطمه نخوره، یعنی هردو همکاری داشته باشن باهم تو همچی
بنظرتون اگه با یه شخصی همسن خودم یا یکم بزرگ تر ازدواج کنم ولی دوتامون اینده داشته باشیم
یعنی تخصیلاتمون و دانشگاهمون خوب باشه و کارمون در اینده تضمین شده باشه خوبه ک ازدواج کنیم؟
مثلا بعدا ناراحت نمیشم از اینکه جوونی نکردم؟
چه مشکلاتی میتونه داشته باشه این تصمیم؟؟
اینم بگم من تو حالت عادی از دوست پسر داشتن تو مجردی متنفرم و اصلا باهاش کنار نمیام
دنبال ی رابطه هدفمندم