آهنگ پویا بیاتی
روی عکسهای مادرم که سال ۹۹ از دنیا رفت میکس کردم و باهاش خیلی گریه کردم.
قرار بود بمونی کنار غرورم
نگو قسمت اینه نگو از تو دورم قرار بود بیای توی بی کسی هام
یه کاری کنی واسه دلواپسی هام چقدر بغض کردم کنارم مونده بودی
هزار بار دلم خواست بباره تو نبودی نبودی ببینی چقدر سوت و کورم
چقدر بی قرارم چقدر بی عبورم حالا که نیستی اما قلبت رو به رومه
میخندم به بغضی که توی گلومه دیگه هیچ امیدی به برگشتنت نیست
اینو من نمیگم خم جاده میگه شقیقت سفیده داری پیر میشی
چقدر آینه حرفاش رو ساده میگه
🥺💔🥲