یک بچه دارم خودمم شاغلم شوهرم آدم حسابگری هست برای خورد و خوراک خونه کم نمی‌ذاره ولی سر خرید بقیه چیزها حسابگره . دوتایی حقچقمون رو میریزیم تو یک کارت که مال کنه و خرج می کنیم یک جایی دیگه هم سرمایه گذاری کردیم از اونجا هم مبلغی هر ماه بهمون میدن حالا اون روز اومده میگه چرا پول ها کمه ( اینو اضافه کن وام خیلی زیاد داریم که وام ها رو بدیم پنج تومن کلا باقی میمونه برامون )
حقوقتو بذار واس خودت فقط عه
چقدر بده وقتی خودت حقوق داری هم برای خرج کردن مواخذه بشی
میگه چرا از اون پول که جدای حقوق بهمون دادن برداشتی اون باید سرمایه گذاری کنیم در آینده چیزی بخریم لیست خرید ها رو بهش دادم میگم با پنج تومن نمیتونم زندگی بچرخونم دیگه شروع کرد داد زدن منم دوشنبه جدا ازش می‌خوابم بهش هم گفتم دیگه هیچی نمیخرم برای خونه حتی دکتر بچه رو نمی‌برم حقوقم هم من بعد مال خودمه لطف میکردم بهت دادم خرجی خونه وظیفه تو خودت بده به من هیچ ربطی نداره
می‌دونم تا من نرم اون هم برای آشتی نمیاد ولی منم نمی‌خوام برم . دلم میخواست درد و دل کنم کسی نبود دو شبه ناراحتم و کسی نیست بهش بگم
اشتباه محض که حقوقت رو بهش میدی،
چیزی که تو زندگی متاهلی فهمیدم اینکه مردها همشون خودخواهن,پولت رو خرج خودت کن و پس انداز،
درست متوجه منظورت نشدم
ولی حرف من این بود که مردای قدیم براشون عار بود که زن دست تو جیبش کنه میگفتن پس غیرتم کجاست مگه من مردم که زن بخواد دست تو جیبش کنه ولی الان که مشکلات مالی زیاد شده و خانوما هم میرن سرکار پول زن بهشون مزه داده
خود من اگر یک یا دوبار یک خرجی رو برای یه مساله انجام بدم که کمکش کنم میشه وظیفم
من خیلی با احتیاط در مورد حقوقم بهش میگم و خیلی با احتیاط یه سری مخارج رو به عهده میگیرم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
