از هیچی لذت نمیبرم هیچ سرگرمی ای ندارم هیچ هدفی و امیدی ندارم
کل روز فقط قرص میخورم که بخوابم چون حوصله ندارم بیدار بودن رو تحمل کنم
با هیچکس صحبت نمیکنم، با خانوادم ارتباطی ندارم
هیچوقت با پدر و مادر و خواهرام احساس راحتی نداشتم
هیچ چیزی خوشحالم نمیکنه
مثل قارچ و کپک شدم کل روز تو اتاق تاریک زیر پتو ام درو میبندم
فقط با قرص خواب خوردن اروم و راحت میشم روزانه بالای ۱۴ ساعت میخوابم