کاملا درسته
بیشتر زنها یهدفعه نمیرن
هیچ زنی فقط به خاطر یه دعوا یا یه روز تلخ تصمیم به رفتن نمیگیره
اون رفتن نتیجهی یه عمر خستگیه
یه عمر تلاش برای دیده شدن و شنیده شدن
اما وقتی مدام نادیده گرفته میشن
وقتی احساسشون جدی گرفته نمیشه
وقتی حرفاشون شنیده نمیشه
کمکم خاموش میشن
کمکم فاصله میگیرن
و یه روزی که دیگه هیچ امیدی به تغییر ندارن آروم و بیصدا میرن
اون روز نه از سر خشم بلکه از سر ناامیدیه
نه به خاطر یه اتفاق
بلکه به خاطر هزار اتفاق کوچیک که هیچکس جدیش نگرفت
و اونی که میمونه تازه همون موقع میفهمه چی از دست داده