از ی ناامیدی مطلق از ی موقعیت نابود و گند....وقتی هیچکس دیگه هیچکس بهتون امید و اعتقاد نداشته؟
بعلهههههههههههههه
فقط باید باور داشته باشی سیاهی موندگار نیست
بله . فقط خدا بهم کمک کرد
ببین تنها کسی که میتونه همه چیو عوض کنه تویی
من ۷ ماه قبل به ته رسیدم ولی باز برگشتم و الان بااینکه بازم چالش دارم اما از عقب گردی که کردم و پر قدرت باز جلو اومدم راضیم
و واقعا بی خیال همه
نه تشویقشون نه بی محلیشون روم درصدی اثر نداره
توقع از دیگران=صفر
نه این طور نیست
خدا هیچوقت مارو ول نمیکنه
فقط ما صبرمون اندازه خدا نیست
چند بار برام عجیب معجزه کرده . آبرومو خرید زندگیمو نجات داد و کار بدی که کردمو مثل پرده پوشوند
بهش امید داشته باش و در طول روز بازبان ساده خودت مثل یه دوست باهاش حرف بزن،اونقدر بگو اونقدر بگو براش تا خالی بشی خدا اینقد بی معرفت نیست که توهی صداش کنی باهاش حرف بزنی جوابتو نده
احساس میکنم بزرگ شدم...چند روزیه واقعا به این درک رسیدم که همه چیز دست خودمه و این ترسناکا.دیگه نمیتونم بهانه بیارم واسه کارام.
الانم برنامم همینه...توجهی به خانواده و فامیل نکنم و فقط تلاش کنم خودمو بهتر کنم...تهش هرچقدرم برام دل بسوزونن یا مسخرم کنن باز من تنهام و خودم باید از پس زندگیم بربیام.
اگه خودت تغییر کنی و راه درست رو بری مادرت هم دلش صاف میشه و میبخشه
خدا هم ازت راضی میشه و به قدمهات برکت میده
از خودت شروع کن به حاشیه ها توجه نکن مسیر مستقیمو در پیش بگیر بعد از یه مدت میبینی همه چیز سرجایی که باید باشه قرار گرفته
امروز اخرین امتحانمه و اخرین گندمه...به خودم قول دادم این اخرین باری باشه که اجازه میدم خودم و خانوادم همچین حالی داشته باشیم
بالاخره خدا به منم عقل داده قدرت تصمیم گیری و اراده داده...میخوام تغییر بدم زندگیمو اجی:)میخوام همین مامانم که امروز هرچی دلش خواست بهم گفت بهم افتخار کنه اصلا انگار تازه چشم باز شده که چیکار کردم با زندگیم...
هیچوقت برای شروع دیر نیست
باورت میشه من بعد از ۱۵ سال دوباره برگشتم سر درس از نو شروع کردم .الانم وسط امتحانام
معلومه سنت کمه این خیلی خوبه که اینقد زود به فکر افتادی
رو تصمیمت بمون وارادتو قوی کن که مثل من بعد از چندین سال پشیمون نشی
دمت گرم بخدا تو خیلی قوی ای که تو خودت دیدی برگردی تو خودت دیدی مسیرتو عوض کنی من ۱۹ سالمه این دوسال واقعا راه اشتباه خیلی زیاد رفتم خیلی...خودم خودمو انداختم تو چاه اگه الان درستش نکنم هی بدتر میشه امسالم با جنگ و دعوا پشت کنکور میمونم هرچقدر که نیاز باشه سختی میکشم واسش...مامانم نخواد ببینتمم میرم تو انباری یا پارکینگ...
من فهمیدم این مسیرمه باید توش قدم بزارم و تهش به هدف برسم...
اگه الان کم بیارم میفرستنم پیام نور اونجوری هروز میمیرم...یک سال رو سیاهی و پشت کنکور موندن دوباره و تهش موفقیت خیلی بهتر از هروز مردنه بنظرم...
اره شده از عمق سیاهی خودمو بغل کردم و به نور رسوندم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
52 ثانیه پیش
53 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
